YALNIZLIK SEVİLİR Mİ ?

Herkesin ailesi,arkadaşı, sevgilisi olduğu halde bir insan kendini yalnız hissedebilir mi ?

İnsanlardan kendimizi soyutlamak doğru mu bazılarını yok saymak bazıları da bizi yok sayması bizi yalnızlığa itmez mi?

Her yer ne kadar kalabalık değil mi? Otobüs durakları, alışveriş merkezleri, caddeler, piknik alanları, eğlence mekanları, herhangi bir şey için beklediğin sıra ve hatta kendi etrafın bile kalabalık. Her yer insan seli. Bazen kendi sesini bile duyamazsın kalabalıkta başkalarının sesinden. Ama o kalabalıkta bile yalnızsındır aslında. Herkes bir arada ama herkes tek başına, herkes bir arada ama herkes yalnız…

Yıllar geçtikçe yaşın ilerledikçe insanların ne kadar samimiyetsiz olduğunu herkesin ne kadar çıkar içinde olduğunu fark ediyorsun. Yalandan gülümseme pozları,yalandan seviyorum lafları etrafımızı sarmadı mı ? İnsanların bu yüzlerini görmeye başladıkça yalnız olmaya mahkum oluyoruz..

Aslında bakarsanız ben yalnız olmayı seviyorum.Yalnız başıma gezmeyi, alış veriş yapmayı bir kafede oturmayı evet evet yalnız başıma kafede otururum yemek yerim...İnsanların bu suratlarını çekip yalandan sizi sevdiğini bildiğiniz halde yalandan size değer veriyormuş gibi yaptığı halde niye  o kişiye mahkum kalayım ki.. Yalnızlık bana daha cazip geliyor. 

Siz siz olun yalnızlıktan korkmayın hatta daha çok yalnızlığı sevin yalnızlıktan zarar gelmez 4 ayaklı insan görünümlü karaktersizlerden gelir..